Mathilde måtte flygte fra flammer og røg
Ifølge 23-årig kvinde fra Aarhus udviklede familiens ferie sig dramatisk, da det stod klart, at de græske skovbrande var ude af kontrol.
Det skulle have været en uges lækker badeferie under sydlige himmelstrøg.
Men for Mathilde Offersen og hendes familie endte sommerferien på Rhodos i totalt kaos, da de sammen med mange andre turister måtte flygte fra flammerne på den græske ferieø.
Familien er nu hjemme igen, og Mathilde Offersen har indvilget i at fortælle om de dramatiske dage og timer til TV2 Østjylland.
Familien på ni personer er af sted i uge 29 og bor på et resort lige syd for Lardos på Rhodos’ østkyst.
I løbet af ugen kan de løbende følge med i nyhederne om de skovbrande, der hærger den græske ø, men på hotellet får de hele tiden at vide, at der er styr på situationen, og at de vil få besked i tide, hvis det bliver nødvendigt at evakuere hotellet.
Men sådan går det langt fra.
Pludselig går strømmen
Branden spreder sig, og vinden bærer efterhånden røgen ind over hotellet. Sidst på ugen er det tydeligt, at flammerne efterhånden er ved at være tæt på.
- Der er et kæmpestort show på hotellet fredag aften, som vi gerne vil se. Men vi ender med at gå op på vores værelser på grund af røgen, fortæller Mathilde Offersen.
Lørdag formiddag hører de, at folk er blevet evakueret fra byen Lindos i nærheden, men på deres hotel er meldingen fortsat, at branden er langt væk, og de er i sikkerhed, så Mathilde går i poolen sammen med flere familiemedlemmer.
- Mens vi bader, kan vi ligesom se, at luften bliver helt gul. Jeg vil skyde på, at klokken er omkring 12.00. Der lugter af røg og brand, og fornemmelsen er, at ilden kommer tættere på, fortæller hun.
Kort efter står det klart for Mathilde, at situationen er ved at være ude af kontrol.
- Jeg kan bare fornemme, at der sker noget nu. Vi står og venter, og skal have nogle drikkevarer. Så siger de lige pludselig, at der simpelthen ikke er strøm, så de kan ikke lave de her drikkevarer. Aircondition er gået. Lyset er gået. Al elektricitet er gået, og der ved jeg så godt, hvad klokken er slået. Det er fordi, branden er lige hos os. Den har simpelthen taget al elektricitet, og jeg tænker bare fuck.
Samtidig tikker en sms ind fra Mathildes mor, der er på sit værelse på hotellet.
- Min mor skriver, at branden er der, og vi skal løbe nu.
Livredder: Alt er under kontrol
Mens familien løber rundt på hotellet for at finde hinanden og få fat i deres bagage, møder Mathilde en af hotellets livreddere. Midt i den tilspidsede situation hævder han fortsat, at alt er under kontrol.
- Jeg kan bare huske, at jeg råber til ham, we are not safe here! We don't know anything! The fire is just right there!
Familien er I vildrede. Nogle vil blive og afvente hjælp fra hotellets personale eller myndighederne, men Mathilde vil bare væk, og det ender i et skænderi.
- Vi kan se flammerne allerede på det tidspunkt. Men alarmen er ikke gået endnu, og vi har fået at vide, at vi vil høre alarmen, at alarmen vil gå, før det bliver farligt for os, fortæller hun.
Mens familien pakker sammen, lyder alarmen endelig, og de gør klar til at blive evakueret.
- Jeg havde en fornemmelse af, at der var en plan - at der ville komme både eller busser til det sted, vi var. Men der var ikke nogen plan. Der var overhovedet ikke nogen plan. De havde ikke regnet med, at det ville ske, siger hun.
- Vi går og går og går
Sammen med de mange andre hotelgæster begiver familien sig derfor ud på en vandring i den stegende hede. Termometret har rundet de 40 grader, luften er tyk af røg, og turen skal vise sig at blive rigtig, rigtig lang.
- Vi skal bare gå. Vi går og går og går, og vi ved ingenting. Vi kan bare mærke, at branden er lige bag ved os. Så varmt er det. Og røgen. Jeg prøver at hive noget op af min kuffert. Et eller andet, vi kan få for næsen, fortæller Mathilde Offersen.
Ifølge Mathilde Offersens vurdering går de mellem ti og tolv kilometer. Der er trængsel på vejene, for mens de mange turister går den ene vej væk fra røgen og flammerne, kører udrykningskøretøjer og militære lastbiler den anden vej, og på et tidspunkt må de opgive at få deres bagage med og smider deres kufferter i vejkanten.
- Vi vidste, at vi måtte smide alt. Og det gør man. Man smider det bare. Man tænker ikke så meget over det i situationen. Man smider det bare, fortæller hun.
Mathilde Offersens nevø på fem måneder er også med på rejsen. Han sidder i klapvogn, men hendes søster og svoger må opgive at køre med den, da vejen er for dårlig.
- Klapvognen bliver sat, og så må vi bære ham. Vi har en paraply til klapvognen, som vi holder over ham. Det er også den paraply, vi bruger til at holde samling på familien ved at holde den op. Og så går vi. Vi går, og vi går, og vi går.
Må flygte fra flammer og røg igen
Ud på eftermiddag ankommer familien til et hotel , hvor de tror, de er i sikkerhed. De får mad og noget at drikke, og så får de at vide, at de vil blive hentet af busser.
- Vi tror, at vi er i sikkerhed. Og vi tror, at vi skal sove der. Det er jo det, vi har fået at vide. Så lige pludselig kan jeg bare se, at ilden kommer tættere på ude i horisonten.
Igen må familien flygte fra flammerne, og mens andre nødstedte turister bliver fragtet væk med hjælp fra deres rejseselskab, er der ingen hjælp at hente for Mathilde Offersen og familien. De må selv finde en måde at komme væk på.
- Vi må bruge det kort med, at vi har et barn på fem måneder. Jeg tænker bare, at familien ikke må blive splittet. Og så kommer vi med en varebil. Min søster sidder foran med min nevø, og så kravler vi andre ind bagi. Vi kunne lige være der. Men vi ved ikke, hvor vi bliver sat af. Vi ved bare, at vi kører længere væk, fortæller hun.
Chaufføren sætter dem af i et område, hvor en masse andre turister også er samlet.
Det er blevet aften, og i mørket får Mathilde stoppet en bil, hvor den venlige chauffør tager dem med og kører dem hen til det vinduesfirma, hvor han arbejder, og hvor ejeren også har søgt tilflugt med sin familie.
Ifølge Mathilde Offersen har familien der selv mistet flere butikker og huse til flammerne og risikerer også, at virksomheden brænder. Alligevel har de overskud til at hjælpe den fremmede, danske familie. De sørger for mad og vand og henter også en barnevogn til Mathildes nevø.
- Det er dem, der redder os og sørger for, at vi kommer væk fra branden på trods af, at de selv står til at miste alt, siger hun.
Igen kom flammer og røg fra skovbrandene for tæt på, og igen må familien flygte. De kører sammen med den græske familie til en strandrestaurant, hvor de tilbringer natten mellem lørdag og søndag.
- Vi sover på bordene på restauranten og på gulvet. Vi ligger udenfor, og vi sover på skift, så vi kan holde øje med branden - den her gule eller orange mur af ild, som tager til på grund af vinden.
- Der står børn over det hele
Søndag morgen tilbyder et italiensk ægtepar at hjælpe familien. De har plads i deres bil til tre personer samt Mathildes nevø. Resten måtte blive tilbage.
Mathilde, hendes søster, svoger og nevø kører med uden at vide, hvad der vil ske med de tilbageværende familiemedlemmer. Mathildes frygt er blevet en realitet. Familien er blevet splittet, så da de når frem til lufthavnen prøver hun og søsteren desperat at finde nogen, der vil hente resten af familien.
- Vi smider os på knæ og albuer, og så lige pludselig får min søster fat på to taxachauffører, som gerne vil køre turen. Jeg ved jo godt, at en af os skal med tilbage, og det er mig, for min søster og hendes mand skal være ved min nevø, fortæller hun.
Mathilde kører nu tilbage mod flammer og røg, og da de nærmer sig området, hvor den øvrige del af familien opholder sig, er det kaotiske scener, der udspiller sig.
- Så siger taxachaufføren, at han låser bilen, så der ikke er nogen, der kan komme ind, for folk vil rykke døren op. Jeg tænker, vi kan ikke køre derind, fordi folk går fuldstændig amok. Der kommer jo ikke nogen busser. Det er så egoistisk. Der står børn over det hele, men jeg ved bare, at jeg skal redde min familie, siger hun.
Mathilde finder familien, og det lykkes dem at komme ind i de to taxaer.
- Og så kører vi, mens folk rykker i dørene og prøver at lave aftaler med chaufførerne og få deres telefonnummer.
Som en film
Da familien igen er samlet i lufthavnen, bliver de sendt ud på et hotel, indtil deres fly mod Danmark afgår søndag aften. De får et bad, og Mathilde lægger sig til at sove efter mere end et døgn på flugt fra flammerne.
- Mens jeg ligger og sover er der lige pludselig blackout på hotellet. Altså, nødgeneratorerne går i gang, og jeg går bare fuldstændig i panik. Jeg tænker bare, fuck, fuck, fuck er branden her nu, så vi ikke kan komme hjem? Jeg løber ned i receptionen, og der siger de, at det er fordi, at de har fået besked på, at de skal spare på elektriciteten og køre på halv kraft, men at vi er i sikkerhed.
Sent søndag aften kommer familien omsider på et fly hjem til Danmark efter en badeferie, der med Mathildes Offersens egne ord udviklede sig til et mareridt.
- For mig er det, vi har oplevet sådan noget, man kun ser på film. Flammer, røg og helikoptere, der hænger i luften. Folk sloges jo for at komme med taxaer og busser, fortæller hun.
Og de dramatiske oplevelser sidder stadig i hende.
- I dag var jeg ude at gå med hunden, da der kom en helikopter, og da jeg hørte lyden, var jeg ved at gå i panik, fortæller hun.
Nu da det hele er kommet lidt på afstand går tankerne til den græske familie og de andre lokale grækere, der hjalp Mathilde og hendes familie, da de havde allermest brug for det.
- De lokale var der for os, men hvem er der for dem nu, hvor de måske har mistet alt til skovbrandene? Vores hjerter bløder for dem, og jeg håber sådan, de får noget hjælp.
Mathildes beretning
Artiklen bygger på Mathildes Offersens øjenvidneberetning fra oplevelserne på Rhodos samt billeder og video fra ferien i dagene mellem den 21. og 23. juli.
Da Mathilde Offersen endnu ikke ved, hvordan hun står i forhold til erstatning for de ting, hun har mistet, og om der skal køre en sag mod det selskab familien rejste med, har hun ikke ønsket at nævne navnet på selskabet.
TV2 Østjylland er bekendt med navnet på selskabet og det resort, hvor familien boede på Rhodos.